خشمگين و مست و ديوانه ست 
خاك را چون خيمه اي تاريك و لرزان بر مي افرازد 
باز ويران مي كند زود آنچه مي سازد 
همچو جادويي توانا ، هر چه خواهد مي تواند باد 
پيل ناپيداي وحشي باز آزاد است 
مست و ديوانه 
بر زمين و بر زمان تازد 
كوبد و آشوبد و بر خاك اندازد 
چه تناورهاي باراو مند 
و چه بي برگان عاطل را 
كه تكاني داد و از بن كند 
خانه ازبهر كدامين عيد فرخ مي تكاند باد ؟
ليكن آنجا ، واي 
با كه بايد گفت ؟
بر درختي جاودان از معبر بذل بهاران دور 
وز مسير جويباران دور 
آِياني بود ،‌مسكين در حصار عزلتش محصور 
آشيان بود آن ، كه در هم ريخت ،‌ ويران كرد ،‌ با خود برد 
آيا هيچ داند باد ؟

نظرات شما عزیزان:

بهار

ساعت16:15---11 تير 1391

هیچ نمی داند...جز او از دل زارم..

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: