فقط حرفای دلمو مینویسم

از دار دنیا منم و یه ستاره
اونم که میخواد بره تنهام بذاره
هرچی که میگم نرو فایده نداره
میخواد دلم رو به زانو در بیاره
برای هرچیز یه بهونه میاره
تا میگم آخه میگه آخه نداره
میگم بیا تا یکی باشیم دوباره
آهسته آروم میگه نه با اشاره
پیشش میشینم تا بتونه دوباره
گذشته ها رو باز به خاطر بیاره
یادش بیاریم دل عاشق بیچاره
تو دنیا چیزی نداره جز ستاره
پا میشه میره منو تنها میذاره
با رفتنش رو دل من پا میذاره
از ابر چشمام بارون غم میباره
طفلی دل من که شده پاره پاره
من بی ستاره همه عمرم تباهه
روزای عمرم همه رنگ سیاهه
دونه به دونه نفسام بی ستاره
حتی یه ذره بوی زندگی نداره
بی اون نمیخوام دیگه زنده بمونم
جز اون نمیخوام واسه هیچکس بخونم
میرم یه گوشه تک و تنها بمیرم
شاید بتونم کمی آروم بگیرم

به لب گشايدم از گل، نه دل کشد به نبيد
چه بی نشاط بهاری که بی رخ تو رسيد
نشان داغ دل ماست، لاله‌ای که شکفت
به سوگواری زلف تو اين بنفشه دميد
به ياد زلف نگونسار شاهدان چمن

خبرنگارميپرسه : گوسفندات چي ميخورن؟
چوپان ميگه سفيدا يا سياها؟
خ ميگه: سياها
... چ ميگه: علف
خ ميگه:وسفيدا
چ ميگه: اونا هم علف
خ ميپرسه : شب اونا رو كجا نگه ميداري؟
چ ميگه:سفيدا يا سياها
خ ميگه:سفيدا
چ ميگه: تو يه خونه ي بزرگ
خ ميگه: وسياها
چ ميگه : اونا رو هم توهمون خونه ي بزرگ
خ ميپرسه:وقتي بخواي تميزشون كني چطوري اينكاروميكني؟
چ ميگه: سفيدا ياسياها
خ ميگه: سياها :-o
چ ميگه : باآب اونا رو ميشورم
خ ميگه:وسفيدا؟
چ ميگه: اونارو هم باآب ميشورم
خبرنگاره عصبانی ميشه به چوپانه ميگه :توچرا اينقد نژادپرستي ميكني هي ميگي سفيد ياسياه:@
چوپانه ميگه:آخه سفيدا مال منن
خبرنگارميگه :وسياها ؟
چوپانه ميگه :اوناهم مال منن

بره هاي اين حوالي گرگهارامي درند،ماهي هاي شهرماازكوسه هم وحشي ترند،زاغ هاي بي صفت جاي كبوترمي پرند،زنده هاهم آبروي مرده هارامي برند

به سلامتی اون پدری که هنگام تراشیدن موی کودک مبتلا به سرطانش گریه فرزندش رو دید

ماشین رو داد به دستش و گفت:حالا تو بتراش موهای منو.

جگرم سوخت ای راحت جانم کجایی؟ خواب و بیدار یکی شد فریاد رس کجایی؟

مردن از بودن بهتر شد دلبر ، کجایی؟ مردم جانا بر سر قبرم کی میایی؟

هر قلبى دردى دارد، فقط نحوه ابراز آن فرق دارد. بعضى ها آن را در چشمانشان پنهان مى كنند، و بعضى ها در لبخندشان

تنها کسی نيستم که دوستت دارم،
اما کسی هستم که تنها تو رو دوست دارم
( مادرم )

به سلامـــــــــــتی تنهایی که هروقت بهش خیانت کردیم دوباره اومد طرف خودمون .

من فرزندی به دنیا نخواهم آورد
بگذار منقرض شود نسلِ غمگین چشمانمان
نسلِ دل بستن های یواشکی
نسلِ خیسِ گونه هایمان
بگذار منقرض شود این دردهای سر به فلک کشیده مان
و این دل های شکسته مان !

از شب پرسیدم برای کسی که دوسش دارم چه بنویسم
گفت: بابا بگیر بخواب حوصله داری

"زندگی " بــاور آرزوهــــای قشنگ است
بــرایــت ارزوهـــــای قشنگ مـــی کنم;
و"تــــــــــــ ـو " آن را بــــــاور کــــن

ممکنه من بهت بگم : «بذار به درد خودم بمیرم»
اما تو نذار بمیرم !

شعور داشته باش ...

لطفا خودت زحمت این «بی» را بکش

بگذارش جلوی «معرفت»

بچسبانش تنگٍ نام قشنگ خودت

من دلم نمی آید از این کارها بکنم . . . .

حالم را پرسیدند...گفتم روبه راهم....اما کسی نفهمید روبه کدام راهم

نميدانم دوستت دارم چه واژه عجيبيست که هرکس ميگويد، عاشق تر ميشود و هرکه ميشنود ، بي تفاوت تر

من غــــــرورم را به راحتــــــی به دست نیــــــاوردم
کــــــه هر وقت دلـــت خواست خـــــردش کنی ... !
... غـــــــرور من اگر بشکـنـــــــد
با تـــکـــــه هـــایـــــش
شاهـــــــرگ زنــــدگـــــی تـــــو را نیز خواهـــــد زد ... !

کابوس میدیدم از خواب پریدم که به اغوش تو پناه ببرم  افسوس....یادم رفته بود که از نبودت به خواب پناه بردم

یادت گرامی برادرم

ساعت 9 تو خیابون من تنها

یه عالم فکر نم بارون چندتا رویا

آدما تصویر کوتاه تو خیابون

یخ زده خاطره ها تو نگاشون

تو پیاده رو انگار تورو میبینم

چقد شکل توه بذار ببینم

رد شدی یا که هنوز همونجا هستی؟؟؟

منو میبینیو باز چشماتو بستی؟؟؟

زیر پامون خش خش برگای زرد

مثل دوستیمون هوا خیلی سرد

اما چه خوب بود

یه کافیشاپ قهوه و تلخی حرفات

چشماتو بغض  منو سردی دستات

اما چه خوب بود

اما چه خوب بود...

دلم یجوری شد همون نگاه بود

خاطرات مادوتا همینجاها بود

انگاری چند سال پیش همین روزا بود

فکر کنم اون آخرین خاطره ها بود

خیلی دیره وقت فکر کردن ندارم

نمیدونم چرا باز یادم میارم؟؟؟

دوست دارم فکر نکنم اما نمیشه

اون نگات دیگه ازم جدا نمیشه

زیر پامون خش خش برگای زرد

مثل دوستیمون هوا خیلی سرد

اما چه خوب بود

یه کافیشاپ قهوه و تلخی حرفات

چشماتو بغض  منو سردی دستات

اما چه خوب بود

اما چه خوب بود...اما چه خوب بود

.

.

دلم گرفته آسمون نمیتونم گریه کنم 

  شکنجه میشم از خودم نمیتونم شکوه کنم 

 انگاری کوه غصه ها رو سینه من امده 

آخ داره باورم میشه خنده به ما نیومده

  دلم گرفته آسمون از خودتم خسته ترم 

 تو روزگار بی کسی یه عمر که دربدرم

  حتی صدای نفسم میگه که توی قفسم 

 من واسه آتیش زدن یه کوله بار شب بسم 

دلم گرفته آسمون یکم منو حوصله کن

  نگو که از این روزگار یه خورده کمتر گله کن 

 منو به بازی میگیره عقربه های ساعتم 

  برگه تقویم میکنه لحظه به لحظه لعنتم 

 آهای زمین یه لحظه تو نفس نزن 

 نچرخ تا آروم بگیره یه آدم شکسته تن

با تو شعرام همگی رنگ بهاره

با تو هیچ چیزی دلم کم نمیاره

وقتی نیستی همه چی تیره و تاره

کاش ببخشی تو خطا هامو دوباره

ای خدای مهربون دلم گرفته

از این ابر نیمه جون دلم گرفته

از زمین و آسمون دلم گرفته

آخه اشکامو ببین دلم گرفته

تو خطاهامو نبین دلم گرفته

تو ببخش فقط همین دلم گرفته

توی لحظه های من شیرین ترینی

واسه عشق و عاشقی تو بهترینی

کاش همیشه محرم دلم تو باشی

تو بزرگی اولین و آخرینــــــــــی...

از بازدید کننده های عزیز متشکرم که به وب من سر زدن...این وبلاگو برای دل خودم نوشتم ...من نه از کسی خواستم نظر بده نه کاری برام بکنه...پس لطفا توهین نکنید...بده یه آدم دلش بگیره و نره دنبال خلاف؟؟؟کار بدی میکنم؟؟؟اینقدر از زمونه دلم پره که دیگه جایی برای جروبحث نیست...پس لطفا نه باعث آزار من بشید نه کس دیگه ای...دوستون دارم

دلم گرفت از آسمون                  هم از زمین هم از زمون

تو زندگیم چقد غمه                    دلم گرفته از همه

ای روزگار لعنتی                        تلخه بهت هر چی بگم

امشب از اون شباست                که من دوباره دیوونه بشم

امشب از اون شباست                که من دلم می خواد داد بزنم

از این همه در به دری                  به لب رسیده جون م

  * به داد من نمی رسه خدای آسمون من*

آن که می گوید دوستت می دارم

قدیم به تو که : یادت در ذهنم و عشقت در قلبم و عطر مهربانیت در تمام وجودم است عزیزم محبت را در پاکی نگاهت و صداقت را در وجود مهربانت معنی کردم وبدان که زیباترین لحظه هایم در کنار تو بودن است

من به تو خندیدم

اگر از پايان گرفتن غم هايت نا اميد شده اي ، به خاطر بياور زيباترين صبحي كه تا به حال تجربه كرده اي مديون صبرت در برابر سياهترين شبي هستي كه هيچ دليلي براي تمام شدن نمي ديد

باز باران بي ترانه***گريه هايم عاشقانه***مي خورد بر سقف قلبم***ياد ايام تو داشتن***مي زند سيلي به صورت***باورت شايد نباشد***مرده است قلبم ز دستت***فكر آنكه با تو بودم***با تو بودم شاد بودم***توي دشت آن نگاهت***گم شدن در خاطراتت

هيچوقت كسي رو كه دوست داري به خاطر غرورت از دست نده هميشه سعي كن غرورت رو به خاطر كسي كه دوست داري از دست بدي

هميشه غمگين ترين و رنجورترين لحظات انسان توسط كسي ساخته مي شود كه شيرين ترين و شاد ترين لحظات را براي او ساخته است

آبي تر از آنيم كه بي رنگ بميريم/ از شيشه نبوديم كه با سنگ بميريم/ تقصير كسي نيست كه اين گونه غريبيم/ شايد كه خدا خواست كه دلتنگ بميريم

شب را دوست دارم! چون ديگر رهگذري از كوچه پس كو چه هاي شهرم نمي گذرد تا سر گرداني مرا ببيند . چون انتها را نمي بينم .تا براي رسيدن به آن اشتياقي نداشته باشم شب را دوست دارم چون ديگر هيچ عابري از دور اشك هاي يخ زده ام را در گوشه ي چشمان بي فروغم نمي بيند شب را دوست دارم : چرا كه اولين بار تو را در شب يافتم از شب مي ترسم : تو را در شب از دست دادم. از شب متنفرم ، به اندازه ي تمام عشق هاي دروغين با آفتاب قهرم چرا شبها به ديدارم نمي آيد؟