اگه جای سکوتم
با ترانه پر نمیشه
خلوتم با خاطراتت
عاشقونه پر نمیشه
تو نگاه آیینه گم شد
همه ی بود و نبودم
تنه ی ترانه هایی 
که برای تو سرودم

عاشق رنگ صداتم
ولی چشمام پره درده
واسه دلتنگیه من
باغی از گلای زرده
اما وقتی تو نباشی
فقط بهونه است
همصدا با بی پناهی
خطرای عاشقونست

میرم و این تن خسته
رد پای من میمونه
جای پای عابری که
مقصدش رو نمیدونه

میرم و این تن خسته
رد پای من میمونه
جای پای عابری که
مقصدش رو نمیدونه

 توی کوچه ی دلم فقط صدای تو میاد
صدای خوبو همیشه آشنای تو میاد

وقتی بارون میزنه تو کوچه ی ساکت ما
پنجره فکر می کنه فقط صدای تو میاد

صبح دیدم خورشید داره یواشکی به کوه می گه
که فقط به کوچه ی ما به هوای تو میاد

این نسیم سحری که غرق عطر و شبنم
می دونم به شهرما فقط هوای تو میاد

 بر من بتاب اي ماه من، بر من که سرد و تيره ام
در حسرت شمع روي بر سايه خود ديده ام

بر من بتاب اي نازنين، بر اي غريب غم زده
اون که پي هجاز تو به شوق ديدن اومده

*****

در من تب دلداگي سر ميکشه
حس نيازم سوي تو پر ميکشه

 اگه هنوز بهار سبز چشمات
تو پاییز دلم میزد جوونه
اگه هنوز صدای عاشق من
میخوند اسم تو ور با صد بهونه
توی لحظه ی داغ عاشقونه
شکوفه های بی نشونی عشق
اگه نگات برای تنها نشون بود
اگه که بی ستاره بود دل من
ولی چشات برای یه آسمون بود
توی این خاطره شب پر چشم های پاک عاشقونه
می خونه می خونه دل این دیوونه وقتی که بی تو میگیره این دل بهونه
اگه هنوز بهار سبز چشمات
تو پاییز دلم میزد جوونه
اگه هنوز صدای عاشق من
میخوند اسم تو ور با صد بهونه
توی لحظه ی داغ عاشقونه
شکوفه های بی نشونی عشق
اگه نگات برای تنها نشون بود
اگه که بی ستاره بود دل من
ولی چشات برای یه آسمون بود

 آغوشتو به غیر من به روی هیشکی وا نکن منو از این دلخوشی و آرامشم جدا نکن

من برای با تو بودن پر عشق و خواهشم واسه بودن کنارت تو بگو به هر کجا پر میکشم

منو تو آغوشت بگیر آغوش تو مقدسه بوسیدنت برای من تولد یک نفسه

چشمای مهربون تو منو به آتیش میکشه نوازش دستای تو عادته ترکم نمیشه

فقط تو آغوش خودم دغدغه هاتو جابذار به پای عشق من بمون هیچ کسو جای من نیار

مهر لباتو روی تن و روی لب کسی نزن فقط به من بوسه بزن به روح و جسم و تن من

 تو بی نهایت شب وقتی نگاهت می خندید 

چشمهای خیره ی من اندوه تو نمی دید

چرا غریبه بودم با غربت نگاهت 
اسیرمو ندیدم تو چشم بی گناهت

کاشکی برای قلبت یه آسمون می ساختم

روح بزرگ تورو چرا نمی شناختم

اینه گریه می کرد وقتی تورو شکستم ستاره پشت در بود وقتی درارو بستم

تو بودی و سکوت و غروب سرد پاییز 
باغچه رو زیر و رو کرد برگای زرد پاییز

حالا منه غریبه دنبال تو می گردم

با قلب آسمونی کمک کن تا برگردم

 شب بخير اي آخرين اميد من

 نگو باور کنم رفتی
نمیشه باورش سخته
همیشه اولش خوبه
همیشه آخرش سخته
همیشه اولش عشقه
همیشه اولش خوبه
کجای جاده جا موندی
دلم بدجوری آشوبه
چرا هرچی که خوبه زود تموم میشه
تو رو از دور دیدنو آرزوم میشه
چرا هر چی که خوبه زود تموم میشه
داره گرمای دستات بی دووم میشه
چرا هرچی که خوبه زود تموم میشه
تو رو از دور دیدنو آرزوم میشه
چرا هرچی که خوبه زود تموم میشه
داره گرمای دستات بی دووم میشه
چرا هرچی که خوبه زود تموم میشه
تو رو از دور دیدن آرزوم میشه

 درگیر رویای توام، منو دوباره خواب کن
دنیا اگه تنهام گذاشت، تو منو انتخاب کن
دلت از آرزوی من، انگار بی خبر نبود
حتی تو تصمیمای من،چشمات بی اثر نبود
خواستم بهت چیزی نگم، تا با چشام خواهش کنم
درارو بستم روت تا، احساس آرامش کنم
باور نمی کنم ولی، انگار غرور من شکست
اگه دلت میخواد بری، اصرار من بی فایدست
هر کاری می کنه دلم، تا بغضمو پنهون کنه
چی میتونه فکر تو رو، از سر من بیرون کنه
یا داغ رو دلم بزار، یا که از عشقت کم نکن
تمام تو سهم منه، به کم قانعم نکن

 چی تو چشاته که تورو اینقدر عزیز میکنه
این فاصله داره منو بی تو مریض میکنه
این که نگات نمیکنم یعنی گرفتار توام
رفتن همه ولی نترس من که طرفدار توام
هرچی سرم شلوغ شد رو قلب من اثر نذاشت
بدوت تو دنیای من انگار تماشاگر نداشت
منو نمیشه حدس زد با این غرور لعنتی
هیج وقت نخواستم ببینیم تو لحظه ناراحتیم
میخواستم نبخشمت یکی ازت تعریف کرد
دیدن تنهایی تو منو بلاتکلیف کرد
بیا و معذرت بخواه از جشنی که خراب شد
از اون که واسه انتقامم از تو انتخاب شد
هرچی سرم شلوغ شد رو قلب من اثر نذاشت
بدوت تو دنیای من انگار تماشاگر نداشت
منو نمیشه حدس زد با این غرور لعنتی
هیج وقت نخواستم ببینیم تو لحظه ناراحتیم