دפֿـتَرے پشتـہ یکـ هزآر تـومآنـے نوشتـہ بوב

پـבرهـ مُـعتآבمـ برآے هَمیـیـטּ پولـے کـہ בستـہ تـوستـ

یکـ شَبـ مَرآ بـہ בستہ صآحبـ פֿـآنمآטּ سپُـرב

פֿـدآیآ چقَـدر میگیرے کـہ بگـذآرے شبـہ اولـ قَـبر قَبلـ از اینکـہ تـو ازَمـ سـوآلـ کنـے مَـטּ ازتـ بپـرسَمـ چـرآ؟؟؟

 همه ی راز ِ علاقه ی آدمی به آدمی


همین رویای ساده ی رفتن


و بعد بی خبر آمدن های همیشه ی اوست ...


حالا کمی آرام تر صحبت کنید


بادهای بی راه ِ سایه نشین حسودند

 دلم دوست داشتنت را ویار کرده است

عجب بچه ی بدقدمی ایست تنهایی
نیامده محال میخواهد

 عشق آلوچه نیست که بهش نمک بزنی
دختر همسایه نیست که بهش چشمک بزنی 
غذا نیست که بهش ناخنک بزنی 
رفیق نیست که بهش کلک بزنی 
یادت باشه که عشق مقدسه... باید صادق باشی تا عشق واقعی رو با تمام وجودت دریابی

 به چه میخندی تـــــــــو؟
به مفهوم غم انگیز جدایــــــــــی؟
به چه چیـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــز؟
به شکست دل من یا پیروزی خویــــــــــــــــش؟
به چه میخنـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــدی؟
به نگاهم که چه مستانه تو را باور کــــــــــــــــــــــــ ـــــــــرد ؟
یا به افسونگری حرفهایت که مرا سوخت و خاکستر کــــــــــــــــــــــرد ؟
به دل سادهی من میخندی که دگرتا ابد نیز به فکر خود نیســــــــــــــــــــت ؟
خنده دار است بخنــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــد ...

 هیچ פَقت טּـَـگـפ رِωـیـבمـ تَـﮧِ פֿَـط....
"اَگَر هَـґ اِحـωـآس کَرבے رِωـیـבے تـَﮧِ פֿـَط....
یآבِت بیآر کـِﮧ مُعَلِـґ کِلآس اَפلَت گُفت:טּـُقطـِﮧ ωـَرِ פֿـَط.....!

 بــیا و معجــزه کن ...
آغوشت که باشد
غــروب هــای دلـــگیــرِ زمستان هم
دلـچــسب مــی شود
ایــن روزهـا
آرزوی پنهـــانی ام هــمیــن است
یک شـبی
همـــه ی خــودم را
در آغـــوشــت پـــیــدا کـــــنم !!

 انـدوه که از حــد بگــذرد جایش را می‌دهد به یک بی‌‌اعتنایی مـزمـن!
دیـگه مـهـم نـیـســت بـودن یا نـبـودن!
دوست داشتن یا نـداشتن!
دیگه حسی تو رو به احساس کردن نمی کشاند!
در آن لحظه فـقـط در سکوت غـرق میشـی
و فقط به یک سو نـگـاه می‌کـنی, نـگــــــــــاه…..

 براتون پیش اومده 

وقتی پای تلفن باید خداحافظی کنید

اما هنوز دلتون می خواد صداشو بشنوید 

یهو میگید : راستی؟!

میگه : جانم گـــــــــــــــــــــــــــــــــلم …؟!

آروم میگی : دوســـتـــت دارم….

آخـــــــــــــــ …. 

که این چند ثانیه آخر چقدر می چســـــبـــه ...

 جــــاده ..تــــنـها بــــراي "رفــــتـــن"
نـبـود كه تـــــو فـــقـــط
"نــمــانـــدن " را آمــوخــتــي !!