نه لب گشايدم از گل، نه دل کشد به نبيد
چه بی نشاط بهاری که بی رخ تو رسيد
نشان داغ دل ماست، لاله‌ای که شکفت
به سوگواری زلف تو اين بنفشه دميد
به ياد زلف نگونسار شاهدان چمن
ببين در آينه جويبار، گريه بيد
بيا که خاک رهت لاله‌زار خواهد شد
ز بس که خون دل از چشم انتظار چکيد
به دور ما که همه خون دل به ساغرهاست
ز چشم ساقی غمگين که بوسه خواهد چيد
چه جای من که در اين روزگار بی‌فرياد
ز دست جور تو ناهيد بر فلک ناليد
ازين چراغ توام چشم روشنايی نيست
که کس ز آتش بيداد، غير دود نديد **
گذشت عمر و به دل عشوه می‌خريم هنوز
که هست در پی شام سياه، صبح سپيد
کراست سايه در اين فتنه‌ها اميد امان
شد آن زمان که دلی بود در پناه اميد
صفای آينه خواجه بين کزين دم سرد
نشد مکدر و بر آه عاشقان بخشيد **

یک شب آتش در نیستانی فتاد

سوخت چون عشقی که بر جانی فتاد

شعله تا سرگرم کار خویش شد

هر نی ای شمع مزار خویش شد

نی به آتش گفت : کاین آشوب چیست؟

مر تو را زین سوختن مطلوب چیست؟

گفت آتش بی سبب نفروختم

دعوی بی معنی ات را سوختم

زانکه می گفتی نیم با صد نمود

همچنان در بند خود بودی که بود

مردی را دردی اگر باشد خوش است

درد بی دردی علاجش آتش است

منزل عشق از جهانی دیگر است
مرد عاشق را نشانی دیگر است
بر سر بازار سربازان عشق
زیر هر داری جوانی دیگر است
عقل میگوید که این رمز از کجاست
کاین جماعت را نشانی دیگر است
بر دل مسکین هر بیچاره ای
شاه را گنج نهانی دیگر است
این گدایانی که این دم میزنند
هر یکی صاحبقرانی دیگرست

♥♥♥♥

با سلام خدمت بازدید کننده ی گرامی وبلاگ سه کلمه تا عشق...

به اطلاع میرسانم که شما برای قرار دادن مطالب خود میتوانید در صورت تمایل در وبلاگ ثبت نام کنید و  در غیر این صورت میتوانید مطالب خود را به صورت یک نظر خصوصی  به مدیریت وبلاگ ارئه دهید...لازم به ذکر است که در صورت تمایل میتوانید نام و مشخصات خود و سایت یا وبلاگ خود  را ارسال کنید تا در وبلاگ قرار دهم...قرار دادن نام سایت یا وبلاگ شما فقط در صورت ثبت نام شما انجام میگیرد.

با تشکر فراوان از صبر و شکیبایی شما دوست گرامی

خداوندا!
تقدیرم را زیبا بنویس.
کمک کن آنچه را تو زود می خواهی من دیر نخواهم،
و
آنچه را تو دیر می خواهی من زود نخواهم.

خدایا!
به من زیستنی عطا کن که در لحظه ی مرگ بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است، حسرت نخورم و مردنی عطا کن که بر بیهودگی اش سوگوار نباشم،
خدایا!
تو چگونه زیستن را به من بیاموز، چگونه مردن را خود خواهم آموخت.
خدایا!
رحمتی کن تا ایمان نام و نان برایم نیاورد و قوتم بخش که نانم را و حتی نامم را در خطر ایمانم افکنم .
خدایا!
مگذار که ایمانم به اسلام و عشقم به خاندان پیامبر مرا با کسبه ی دین با حمله ی تعصب و عمله ی ارتجاع هم آواز کند.
خدایا!
مرا از این فاجعه ی پلید مصلحت پرستی که چون همه کس گیر شده است وقاحتش از یاد رفته و بیماری شده است که از فرط عمومیتش هر که از آن سالم مانده باشد بیمار می نماید مصون بدار تا به رعایت مصلحت حقیقت را ذبح شرعی نکنم.