یک استکان چای داغ
مهمان منی
کناب پنجره بخار گرفته
وقت تنهاییت
نوش جان
چای رفاقت من همیشه تازه دم است...

پرنده ای که بالو پرش ریخته باشد مظلومیت خاصی دارد باز گذاشتن در قفس توهینی است به او،در قفس را ببند تا زندان دلیل زمین گیر شدنش باشد نه پر و بال ریخته.

کافے ست کسے اسمم را صدا بزند بعد از اسمم ویرگولے بگذارد ! کمے مکث کند و بگوید : / خوبے / ؟!
آن وقت هیچے نمے گویم و فقط از گریهـ منفجر مے شوم ...

کـاش می شد مـثـل یـک"در" بـه رفـتـن و آمـدن آدمـها ، عـادت كنیم ..

تــنــهــا یـــکــــ آدمــــ بــــــود کــــــه آنـــ هــمــ نــصیـبــــ حــــوا شـــــد . . .

نه اينكه زانو زده باشم

نه 

فقط تنهايي سنگين است.....

به سلامتی کسی که وقتی بغلش كردم تمام تنم لرزيد نه واسه خوشحالی ... یا عشق بازی ... واسه ترس از فردای بدون اون ...!!

دلم برات تنگ میشه...
وقتی به سفر می روی

عطرها بهانه تــــــورا می گیرند

بهانه ی کودک برای دیدن مادر

تصور کن حتی عطرها

غربـــت را حس می کنند و دوری را...

دانی که چرا رفت وچرا اشک دلم ریخت؟!
او رفت و مسافر شد و از عشق گذر کرد
گر اشک به پشت سر او ریخته بر خاک
زینروست که او از من واز عشق حذر کرد
پشت سر او ریخته ام آب به اشکم
شاید که بیاید بدلم ..او که سفر کرد
از راه نیآمد ز چنین رفتن غمبار
حسرت زدر آمد... و غم سینه خبر کرد
مهمان دلم شد همه اندوه جدائی
غم عاشق ما شد چو به این سینه نظر کرد!

پرسید : چرا ناراحتی ؟
گفتم : چون از بد روزگار به پست آدم نا سپاسی خوردم . 
گفت : نگران نباش ، مسیر رو درست اومدی ، 
اینجا دنیاست مگر نشنیدی که : " دنیا همیشه جائیه که نجیب و نانجیب به هم می خورن " 
قرار به موندن نیست نه برای تو و نه حتی برای اون !
غصه نخور ...